Zondag 16 november 2014

Na een vermoeiende reisdag en een  minstens net zo vermoeiende winkeldag was het tijd om eens in alle rust van de natuur te genieten.

Eerst natuurlijk uitgebreid genieten van het ontbijtbuffet in het hotel. Er zijn wafelmachines waarmee je zelf een heerlijke wafel kunt bakken. Er staat voortdurend een enorme rij voor deze machines, geen doorkomen aan. Achter deze rij staan mensen te wachten bij de 2 broodroosters die het hotel rijk is. Bagels, tea biscuits en uiteraard ook brood worden massaal geroosterd. De apparaten zijn echter enorm traag en ook hier staan voortdurend gasten massaal te wachten tot hun brood klaar is. En de rij bij de scrumbled eggs en hamburgers is soms ook niet te overzien. Het is duidelijk, het is enorm moeilijk om hier je kostje bij elkaar te scharrelen, maar inmiddels zijn we daar erg bedreven in geworden. Wat daarbij enorm helpt is dat we de ongezonde wafels, eieren en hamburgers links laten liggen.

Met de auto naar Wekiwa Springs State Park, waar je kunt wandelen, zwemmen en kanoën. We zouden een paar uur gaan wandelen om daarna lekker een frisse duik te nemen. Dat liep dus even anders. We hadden het terrein waarover de wandelpaden liepen onderschat of onszelf overschat en deden dus veel langer over de wandeling dan we hadden ingeschat. Het was wel een hele fraaie wandeling, de vegetatie is daar vaak zodanig dat je jezelf midden in de jungle waant. Wel goed dat we ons hadden ingesmeerd met Deet, anders hadden de muggen niet veel meer van ons overgelaten!

Pas tegen 4 uur waren we weer terug, maar we gingen toch even naar de bron van het park om te kijken of we nog even konden zwemmen. Ondanks dat de meeste toeristen hier alleen maar naar die bron gaan en verder niet in het park komen viel dit behoorlijk tegen. Geen frisse duik dus.

Nog even terug naar de Premium Outlet. We wilden nog graag naar de North Face winkel waar we gisten niet meer aan toe waren gekomen. Deze viel echter behoorlijk tegen. Ondertussen liep het tegen zessen en hadden we inmiddels behoorlijk trek.

Op naar de Golden Coral, eveneens een buffet restaurant maar hier wordt geserveerd wat de gemiddelde Amerikaan maar al te graag eet.  Veel vlees, pizza, pasta etc. Ook dat moet je een keer hebben meegemaakt. Het waren allemaal geen culinaire hoogstandjes, maar ons grootste vermaak in dit soort gelegenheden is het kijken naar de andere mensen. Het is vaak niet te geloven wat er allemaal op de borden geladen wordt; het  lijkt wel of men bang is voor een hongerwinter! In plaats van meerdere keren naar het buffet te lopen en steeds een paar kleine beetjes te nemen van wat het buffet te bieden heeft loopt men liever maar één keer om van alle gerechten een aardige hoeveelheid hoog op het bord te stapelen.  En voor veel mensen geldt dat hun omvang recht evenredig is met de stapel op hun bord.

Na deze culinaire belevenis reden we nog even naar de 7-eleven voor een fles wijn om deze gezellig tijdens het schrijven van dit verslag te nuttigen. Morgen de laatste dag in Orlando, dinsdag trekken we weer verder.