Maandag 17 november 2014

Vanmorgen eerst uitgebreid overleg gehad. De bedoeling was dat we naar één van de 4 Disneyparken van Orlando zouden gaan, zoals het een goede toerist betaamt. Maar, flexibel als we zijn, veranderden we dit plan. Ten eerste zou het vanmiddag na 14.00 uur flink kunnen regenen en onweren en om dan in een openlucht Disneypark rond te lopen waar ook de shows en voorstellingen in de openlucht worden gehouden is niet zo fijn. Daarnaast is een dagje Disney een behoorlijk kostbare aangelegenheid, en als je zoals wij 90% van de attracties niet in durft kun je je afvragen of je het dat waard vindt. Zodra de attractie meer dan een meter boven de grond uitkomt haken wij namelijk al af. En zo kwam het dat wij de meest bezochte attractie hier links lieten liggen. Maar dat wij eigenwijs zit weten de lezers inmiddels wel.

Het werd dus een alternatief (regen)programma. ’s Morgens zijn we eerst naar Leu Gardens gereden, één van de trekpleisters hier in Orlando voordat Walt Disney hier voet aan de grond zette. Het landgoed van 50 are met huis, dat laat in de 19e eeuw voor het eerst werd bewoond en bewerkt, werd in 1936 aangekocht door Harry Leu en zijn vrouw, die er een botanische oase van maakten. Je kunt met gemak een paar uur lang in de diverse tuinen doorbrengen en ook in het huis kun je een rondleiding krijgen.

Na het middaguur reden we naar het centrum van Orlando, waar we de Orange County Historical Centre wilden bezoeken, een museum dat uitgebreid ingaat op de geschiedenis van Florida. Wat deze geschiedenis voor de oorspronkelijke bewoners, de indianen, heeft betekent is niet anders dan voor hun collega’s in de noordelijker staten; ze zijn zeer vakkundig van hun land verjaagd en afgevoerd. Slechts een kleine groep van ca. 200 Indianen wist hieraan te ontkomen door zich in de Everglades te vestigen, dat destijds nogal ontoegankelijk was. Ook de geschiedenis van het ontstaan van de Disneyparken werd uitgebreid behandeld; dus in plaats van er naar toe te gaan hebben we er veel over gelezen.

Daarnaast was er een tijdelijke tentoonstelling over de film Gone with the Wind. Oorspronkelijke kledingstukken en rekwisieten uit de film waren aanwezig en de nodige informatie over de cast.

Intussen was het inderdaad behoorlijk gaan regenen en waaien; ’s avonds hoorden we dat er zelfs bomen waren omgewaaid. Gelukkig konden we een paar uur doorbrengen in het Museum, waarna we voor de broodnodige variatie weer naar een shopping mall gingen, The Mall of the Millenium. Nu gingen we echt voor Cees kijken! We belandden echter eerst op de damesafdeling. De dagaanbieding was een korting van 40-50% op vrijwel alle winterjassen. Laat die nou ook nog op mijn verlanglijstje staan. Uiteraard ga je niet over één nacht ijs voor zo’n aankoop, en pas ruim een uur later kon ik ook dit item weer van mijn lijst afstrepen. Done!

Voor Cees hadden we minder geluk, van de 10 overhemden die hij paste was er geen enkele naar zijn zin. Inmiddels begonnen we toch wel honger te krijgen, het was al 8 uur geweest! Eén van de restaurants in de mall had juichende kritieken dus daar meldden we ons. Helaas, we moesten minstens een half uur wachten tot er een plaatsje vrij zou zijn. Daar hadden we geen zin in. Snel in de auto, terug naar het hotel en naar het restaurant waar we de eerste avond ook al hadden gegeten, Chili’s. Na een heerlijke tostada, enchilada en een huissalade werd het de hoogste tijd. Morgen weer vroeg dag, we trekken dan verder.