Zaterdag 17 en zondag 18 september 2016

In Swaziland is niet echt veel te beleven dus op zaterdag trokken we meteen weer verder, terug naar Zuid Afrika. Eerst hadden we nog een matig ontbijt, maar dat werd wel ruimschoots goedgemaakt door het fantastische uitzicht op het terras. Was het gisteren nog ruim 30 graden, vandaag zouden het er hooguit 19 worden maar daar was ik aanvankelijk niet bepaald op gekleed. Gauw omkleden dus maar voordat we in de auto stapten.

Van het deel van Swaziland dat we gisteren doorgetrokken waren hadden we de indruk dat het er redelijk relaxed en niet al te arm was, maar naarmate we verder naar het zuidoosten trokken moesten we die mening toch wel behoorlijk bijstellen.  Piepkleine huisjes van golfplaat zonder enige infrastructuur er omheen vormen kleine leefgemeenschappen. Omdat het zaterdag was hingen de meeste inwoners wat rond op iets wat op een wat chaotisch marktje leek. De hele kleine kinderen trokken zich er niets van aan en speelden vrolijk in de stofwolken, terwijl de tieners verveeld en doelloos rondhingen. Wat tussen heel klein en tiener in zat probeerde het huishoudbudget aan te vullen door de verkoop van mandarijnen, kralenkettingen, nootjes e.d.  Dat armoede tot criminaliteit kan leiden is bekend, maar  dat een jochie van hooguit 8 jaar naar mij toe zijn vinger langs de keel haalt als ik weiger een ketting te kopen was toch wel heel sinister. We zijn in ieder geval maar snel weggereden van de parkeerplaats.

De controle bij de grensposten is niet bepaald vlot en efficiënt, en we hadden ook nog de pech dat er vlak voor ons een hele touringcar met (Nederlandse) toeristen was gestopt om de grens te passeren. De hele procedure daar nam zoveel tijd in beslag dat wij weer eens aardig konden observeren om tot de conclusie te komen dat een dergelijke manier van vakantie “vieren” niet bepaald voor ons is weggelegd. Verschrikkelijk vermoeiend lijkt het ons dat er voortdurend wel door iemand tegen je aan wordt gepraat en je dus steeds alert moet zijn. 

Rond 3 uur ’s middags bereikten we St. Lucia, een plaatsje aan de oostkust van Zuid Afrika. Leuke bijkomstigheid, ’s avonds na 8 uur nemen de nijlpaarden hier het stadje over en wordt je afgeraden ergens heen te wandelen. ’s Avonds en ’s nachts komen de nijlpaarden om hier uit zwembaden e.d. te drinken; overdag zitten ze in zout water en dat drinken ze niet, ze geven de voorkeur aan het chloorwater van de zwembaden dat in ieder geval wel zoet water is. Daarnaast grazen ze ook alle gras weg dat ze maar tegenkomen, dus alle tuintjes zijn hier goed beschermd met ondoordringbare hekken. We hebben hier een heel appartement  voor onszelf, met privé parkeerplaats en tuin en met een enorme grote en goed geoutilleerde keuken. Hier zullen we 4 dagen blijven.

De bewoners van St. Lucia smeken al geruime tijd om regen, en vragen zelfs de toeristen om met hun mee te bidden voor regen. Net toen we onze inkopen bij de plaatselijke Spar hadden gedaan werd het gebed verhoord. Het begon behoorlijk te plenzen en dat deed het dus nog steeds toen we zondag wakker werden. De temperatuur zou ergens bij de 15 graden blijven steken. Nu zijn de toeristische activiteiten in St. Lucia toch wel bedoeld voor mooi weer, in ieder geval voor droog weer! Wat te denken van een tochtje door het Wetland Park, of een boottochtje om krokodillen en nijlpaarden te spotten. Niet bepaald bezigheden om je in de stromende regen te vermaken. We besloten om naar het Crocodile Centre te gaan, dat klonk nog een beetje overdekt. In het centrum worden o.a. gewonde en verstootte krokodillen opgevangen en opgelapt, en de baby’s worden in de watten gelegd, terwijl in de natuur slechts 1 op de 450 eieren een krokodil voortbrengt die de geslachtsrijpe leeftijd bereikt. De kleintjes worden zelfs door hun soortgenoten opgegeten.

Na dit uitstapje waren we al behoorlijk nat, ondanks regenkleding en paraplu’s, en we vonden het gewoon genoeg zo. Morgenochtend gaat het weer opknappen en wordt het weer mooi, dus we besloten naar ons appartement terug te gaan en te cocoonen. En zo zitten we dus midden in Zuid Afrika aan een heerlijke mok met dampende cup-a-soup (ja inderdaad, meegenomen van huis), daarna gevolgd door een mok hete thee, met onze dikke truien aan om het weer warm te krijgen. Een geluk bij een ongeluk, we hadden gisteren ook al eten gekocht om vandaag of morgen klaar te maken. Dat wordt dus zeker vandaag!