Vrijdag 29 april 2016

Volgens mij wordt er hier in Rusland meegelezen en meegeluisterd, het ontbijt vanochtend was ineens iets beter dan gisteren. Er lagen zowaar blini’s! Het hield echter nog steeds niet over en we namen ons dan ook voor om later vandaag in St. Petersburg nog een lekker hapje te nemen.

Met de treinkaartjes die we gisteren gekocht hadden bleek alles goed te zijn gegaan en tegen tienen zaten we met de juiste kaartjes in de juiste trein. Het was een lokaal boemeltreintje die, zoals Cees zei, stopte voor iedere boerenschuur. Hij deed dan ook maar liefst ruim 2 uur over de reis die door de sneltrein in hooguit 1 uur wordt afgelegd. Helaas was het niet mogelijk om in deze sneltrein te stappen; hij stopt wel in Vyborg maar je mag er dan alleen maar uitstappen, niet erin. Vraag me niet waarom, het zal wel iets Russisch zijn.

Nadeel van deze lokale trein waren de uiterst Spartaanse,  harde en ongemakkelijke stoelen, voordat we op de helft waren had ik al last van houten billen en een gebroken rug. Het leek alsof er maar 1 toilet in de hele trein was (ook een zeer Spartaans exemplaar) en ik was dan ook erg blij dat ik ’s morgens zo min mogelijk had gedronken; alleen in een uiterst noodgeval zou ik daar gebruik van maken. Hij reed wel keurig op tijd en om iets over twaalven kwamen we aan in St. Petersburg.

Na het slaperige en wat saaie Vyborg was dit een wereld van verschil, wat een drukte! Dankzij de minutieuze voorbereidingen van mijn persoonlijke reisgids waren we vrij snel, dankzij het heel efficiënte metrosysteem, bij ons hotel. De metro was nog wel even angstaanjagend zo diep als die onder de grond was gestopt! Je moet beslist geen haast hebben om de eerstvolgende metro te halen want de roltrap ernaar toe duurt een eeuwigheid. Gelukkig komt er iedere paar minuten een metro voorrijden.

Ondanks dat je meestal pas na 14.00 uur in mag checken konden we gelukkig al de kamer op zodat we eerst rustig alle spullen konden uitpakken voordat we ons weer in de drukte van de stad stortten. Op weg naar het Russische Museum kwamen we langs “Spoon”, een in Rusland bekende keten waar vooral allerlei soorten pannenkoekjes geserveerd worden. Hoog tijd voor het lekkere hapje dat we onszelf hadden beloofd :-))!

Daarna werd ik meegetrokken naar het museum, tijd is volgens Cees kostbaar in deze stad waar zo verschrikkelijk veel te doen is. We hadden eigenlijk nog nooit iets van Russische schilderkunst gezien en waren dan ook aangenaam verrast dat deze bijzonder mooi en goed bleek te zijn.

Na er enkele uren te hebben rondgezworven was het hoog tijd om wat te gaan eten. We zouden naar een concert gaan en daar moest natuurlijk wel rekening mee gehouden worden. Onze keuze was op de ”Marketplace” gevallen, ook een bekende keten in Rusland. Je loopt gewoon iedere keer met je bordje langs de diverse “keukens”, wijst aan wat je wilt hebben (wat dan wel minutieus wordt afgewogen), betaalt en gaat eten. De meeste mensen nemen meteen bij binnenkomst alle gerechten mee die ze willen eten zodat de gerechten halverwege de maaltijd al koud zijn geworden. Ze zullen ons wel vreemd hebben gevonden dat we zeker 4 keer zijn langsgelopen om steeds maar met 1 gerechtje weer af te marcheren.

Cees wist natuurlijk dat hij me zonder een concert niet mee op vakantie zou hebben gekregen ;-) en had kaartjes gereserveerd voor het beroemde Shostakovich Philharmonia, dat vanavond stukken Tchaikovsky en Grieg zou spelen met Peter Laul achter de piano. Niet de minste kwam ik later achter. We waren nog even bang dat we als backpackers op leeftijd underdressed zouden zijn maar dat viel gelukkig erg mee; er kwamen heel wat spijkerbroeken, sportschoenen en afgetrapte laarzen langs. Maar wat nog veel belangrijker was, het concert was erg goed!

Nog 4 dagen te gaan in deze ongelooflijke stad!