Vrijdag 21 november 2014

Toen we vanmorgen opstonden was het weliswaar een aangename 25 graden, maar het regende pijpenstelen. Eigenlijk zouden we vandaag naar Miami Beach gaan, over het strand en de Miami boardwalk lopen en al die andere dingen die je op een zonnige dag hoort te doen. Zaterdag zouden we dan naar downtown Miami gaan, een museum meepakken, nog wat winkelen etc. Na uitgebreid getwijfeld te hebben besloten we het programma om te wisselen. De voorspelling was dat het zaterdag ook wel zou regenen maar het zag er toch beter uit dan de vrijdag.

Het centrum van Miami benaderden we uiteraard niet met de auto, we gebruikten de metrorail. Op het station in het centrum hebben we minstens 10 minuten uit staan zoeken welke uitgang we moesten  hebben. Dat bleek niet nodig te zijn, toen we uiteindelijk maar op goed geluk een uitgang namen bleken we oog in oog te staan met “Historic Miami”, het museum waar we naar toe wilden gaan.

Cees probeert overal een slaatje uit te slaan en informeert steeds naar de seniorenkorting, meestal  is die er namelijk wel. Dit keer wees hij echter bij de term “senior” naar mij, wat uiteraard een behoorlijk protest van mijn kant opleverde. Kennelijk begreep  de kaartverkoper het helemaal verkeerd; naderhand kwamen we erachter dat ze ons allebei een seniorenkorting had gegeven. Toen was de verontwaardiging bij mij uiteraard helemaal groot!

Na het museum en een kopje koffie was het de hoogste tijd om weer wat te winkelen, ook hier was een grote vestiging van Macy’s.  Ook dit keer slaagden we weer, maar nu eindelijk voor Cees. Bij de kassa deed de verkoper allerlei rare dingen, met als gevolg dat een overhemd voor slechts de helft van de prijs op onze kassabon kwam te staan. Dat wordt zo een voordelig dagje voor ons!

Na al deze tijdrovende activiteiten was het al bijna half 4. Het was wel droog, maar heel erg bewolkt en er stond een harde wind. We liepen naar Bayside Park voor een korte wandeling en daarna naar de metromover, een geheel automatische monorail die ons gratis langs heel downtown bracht. We reden mee tot het eindpunt en toen weer terug, waarna we de trein terug naar het hotel namen.

Met een lekker kopje thee even uitrusten, omkleden en weer het hotel uit. We zouden naar Coconut Grove lopen om daar wat te drinken en te eten. Nu is Amerika helemaal niet op voetgangers berekend, verkeerstechnisch sta je echt helemaal onderaan de ladder! Het voetpad hield ineens op te bestaan waardoor we op de weg moesten lopen. Of het hield zonder aankondiging op te bestaan om vervolgens aan de overkant verder te gaan.

Gelukkig bereikten we zonder kleerscheuren het uitgaanscentrum van Miami, waar we eerst een biertje hebben gedronken en ons daarna meldden bij “The Cheesecakefactory”.  Cheesecakefactory is een begrip geworden de laatste jaren en iedereen  is er lyrisch over. We besloten om dit keer geen voorgerecht te nemen zodat we na het hoofdgerecht nog ruimte hadden voor een cheesecake.

Helaas, dat is niet gelukt. Na de classical burger voor Cees en de veggie burger voor mij zaten we echt propvol. Ik kan nu alleen nog maar hopen dat ik ergens tijdens deze vakantie nog een keer de kans krijg om cheesecake te eten.