Dinsdag 20 september 2016

Vandaag scheen de zon al uitbundig toen ik wakker werd en de verwachting was dat het een warme, zonnige dag zou worden. We werkten ons dan ook snel door het ochtendritueel heen en rond 9 uur stapten we al in de auto. Weer naar het iSimangaliso Wetland Park, maar dan nu de oostkant ervan.

Omdat de bomen en struiken hier veel groener en dichter begroeid zijn dan in Kruger Park het geval is verwachtten we niet al te veel beesten aan te treffen. We werden echter aangenaam verrast.  Al snel spotten we de nodige apen, wildebeesten en antilopen. En nadat we het uitzichtpunt bij Mission Rocks hadden bezocht zagen we zelfs een enorme olifant die zich heerlijk tegoed deed aan de sappige vegetatie hier. Nou ja, zagen, zo nu en dan konden we een bewegende slurf of een wapperend oor onderscheiden tussen het dichte gebladerte. Foto’s maken was dan ook voltrekt zinloos.  Maar toch…. gisteren vertelde de gids op de boot nog dat ze hier al 9 jaar is en nog geen enkele olifant had gezien, dus bijzonder was dit wel.

Aan het eind van de weg door het park lag Cape Vidal, het enige stuk hier langs de kust waar je veilig kunt zwemmen. Door de vele ondieptes en rotsen in het water daar komen daar geen ongezellige mede-zwemmers, zoals haaien, wat elders dus wel het geval is. Ondanks het mooie weer waaide het helaas wel heel hard zodat we uiteindelijk, ondanks dat we dat wel van plan waren, niet lekker op het strand zijn blijven liggen en een duik hebben genomen. Wel even heerlijk gewandeld langs het schitterende, maar bijna verlaten strand.

En op de terugweg het toetje van de dag. Eerst reden we langs een groep mannetjes antilopen met enorme horens  en vlak voordat we het park verlieten zagen we een kudde buffels op foto afstand. Die hadden we nog niet op de gevoelige plaat vast kunnen leggen. De buffel, één van de “Big Five” hadden we wel al gezien maar die was zover weg dat we hem niet konden fotograferen. En zoals Geert mij vandaag al appte: pic’s or it did not happen! En hier, in een park waarvan we dachten dat we niet veel wild zouden zien, struikelden we er ineens over! Cees leefde zich dan ook helemaal uit met allebei de fotocamera’s die hij momenteel heeft. Nu hebben we echt bewijs dat we ze alle 5 hebben gezien.

Verder een rustige middag gehouden. Eerst bij het zwembad van onze lodge gelegen maar dat bleek al helemaal in de schaduw te liggen en was een beetje fris, daarna lekker biertje in onze privé tuin en een maaltijd door Cees bereid  met een heerlijk wijntje erbij. Morgen vertrekken we naar Durban en dan is het weer 2 weken lang uit eten.