Dinsdag 10 mei 2016

Vandaag was het dan eindelijk zo ver, het normale dagelijkse leven in Rusland wordt hervat en twee van de “must do’s” namelijk het Kremlin en het Rode Plein zijn weer bereikbaar. Op straat zag je ook weer gewoon kinderen op weg naar school gaan, mensen aan het werk etc. Ik misgun niemand een feestweek maar om toeristen die maar beperkt de tijd hebben zo voor de voeten te lopen als de afgelopen dagen gaat wel wat ver.

We stonden al vroeg bij het Kremlin om lange rijen en enorme drukte door groepen tegen te gaan. Dat lukte slechts gedeeltelijk, naarmate de ochtend vorderde kwamen er steeds meer groepen, veelal Chinezen, op het terrein. In groepsverband hebben mensen nogal de neiging luidruchtiger te zijn en minder oog te hebben voor andere mensen en Chinezen zijn daarop zeker geen uitzondering. Op een gegeven moment stonden we in een niet al te grote kerk met maar liefst 5 groepen om ons heen, niet door te komen!

Op het Kremlin staan behoorlijk wat kerken en kathedralen die natuurlijk allemaal bezocht moesten worden. Het duurde dus wel even voordat we daar uit waren en toen waren we hard aan een kopje koffie toe. Het dichtst bij zijnde terrasje lag op het Rode Plein en Cees moet nu nog bekomen van de schrik over de prijs van dit kopje koffie. Inderdaad een heel on-Russische prijs maar we zaten dan ook wel heel erg lekker. Op het Rode Plein was men nog druk bezig met de tribunes te ontmantelen en alles op te ruimen. Een heel raar idee dat hier gisteren duizenden militairen parade liepen voor Poetin en zijn gevolg en de tanks hier overheen reden. De gele lijnen waarbinnen de tanks moeten blijven waren er nog, of zouden die daar gewoon standaard blijven?

Na een bezoek aan de St. Basil’s Cathedral die op het Rode Plein staat en het enorme warenhuis GUM, waar het heel warm en benauwd was vanwege het glazen dak, werd het tijd ons op te laden voor de avond, weer een bezoek aan het Bolshoi Theater.

We hebben op een terrasje heerlijk (Georgisch) gegeten en ik heb daar meteen de nieuwste methode om nader kennis te maken met iemand geleerd. Achter Cees zat een jongedame alleen en nadat het me was opgevallen dat er al 3 of 4 keer een man foto’s van haar had gemaakt met haar smartphone besloot ik wat beter op te letten. Ze bekeek dus iedere loslopende man die langs kwam aandachtig en als hij beviel, viel ze bijna uit haar bank om hem te vragen een foto van haar te nemen. Ze was nooit tevreden met slechts één foto en soms werden het hele sessies. Ze was behoorlijk bijziend, droeg een bril met hele dikke glazen maar zette die bij ieder “slachtoffer” af, draaide met zwaar opgemaakte ogen, zette een zwoele glimlach op en sloeg de benen over elkaar (later zag ik dat ze een erg kort rokje aan had). Dat is nog eens wat anders dan het afgezaagde “hé, hebben wij elkaar niet al eens eerder gezien?”  wat in mijn tijd zo’n beetje de enige openingszin was. Nummer 10 was raak, hij ging bij haar aan tafel zitten. Maar moest weer vertrekken van de ober omdat hij rookte en dat mocht dus niet ;-)! Uiteindelijk kwamen Cees en ik tot de conclusie dat zijn niet op zoek was naar een man maar naar een klant.

Om 19.00 uur begon het concert in het Bolsjoi Theater; Faces of the Bolshoi Theatre Musicians”. Gewoonlijk zitten de musici verstopt in de orkestbak, maar op deze avond mochten zij ook eens in de spotlights staan. Niet als heel orkest maar als duo, maximaal trio. Het waren stuk voor stuk geweldige optredens maar het duurde wel  3 uur lang. Iedere musicus wilde natuurlijk wel even lekker uit de verf komen! En zo is het nog een hele lange dag geworden.

Nog één dagje in Moskou, morgenavond vertrekken we met de nachttrein naar Minsk.