Zaterdag 10 september 2016

Groot feest vanmorgen, ik mocht tot 7 uur uitslapen! Maar daarna was het dan ook weer hard werken, de verplichting van iedere toerist. Na eerst een uitgebreid ontbijt te hebben verorberd gingen we naar de African Arts and Craft Market, een grote markthal met tientallen kraampjes waar  alles wat voor kunst en handwerk door kan gaan tentoongesteld wordt. Omdat we tamelijk vroeg waren werden we min of meer besprongen door de verkopers, vooral ikzelf werd beschouwd als een gemakkelijk doelwit. De verkopers deden ook erg hun best om mij van Cees vandaan te krijgen in de hoop dat ik me eens flink te buiten zou gaan. Vooral toen Cees een verkoper had ontdekt die kerststalletjes verkocht ( even door de onwetenden onder de lezers; Cees verzamelt kerststalletjes ) en daarmee onderhandelde probeerden een aantal verkopers mij naar hun eigen waren te lokken. Nadat een stalletje van eigenaar was gewisseld, volgens Cees voor een veel te hoge prijs, slenterden we nog even verder over de market. We wilden alleen maar kijken maar toen een verkoper Cees aansprak met de ongeloofwaardige woorden ” I just want to show you, I don’t want to sell anything” en Cees antwoordde dat dit zijn eerste leugen van vandaag was moest de man daar zo hard om lachen dat ook de volgende koop zo goed als rond was.

Daarna moesten we nog even hard rennen (letterlijk) om de trein naar Park Station te halen, dit keer niet voor een busrit met de dubbeldekker maar voor een Free Walking  Tour, één van onze favoriete bezigheden in iedere stad. Niet omdat ze gratis zijn (ook al is het wel de bedoeling dat je de gids na afloop naar vermogen en tevredenheid beloont)  maar omdat het een geweldige manier is om een stad te leren kennen. De meeste gidsen van deze “wandelketen” zijn enthousiast, kennen de stad uiteraard erg goed en hebben gevoel voor humor. Onze gids deze ochtend was Pranesja, een klein maar bijzonder kordaat vrouwtje dat ons vóór de wandeling verzocht alle sieraden af en uit te doen en samen met de tas af te geven in het kantoor. We gingen tenslotte wel door het centrum wandelen en het was belangrijk niet te veel de aandacht te trekken. Dit kwam mijn gevoel van veiligheid uiteraard echt ten goede…! Daarna wandelden we anderhalf uur door het hartje van Johannesburg en werden geconfronteerd met alle gezichten van de stad. Binnen 2 of 3 straatblokken waren “ghost skyscrapers” (hoge flatgebouwen die na de afschaffing van de apartheid leeg waren komen te staan omdat alle zakenlui de stad verlaten hadden), flatgebouwen die na diezelfde afschaffing bevolkt waren door arme zwarten die verwachtten in Jo’burg een geweldig leven te krijgen, wat uiteraard behoorlijk tegenviel waardoor de flats behoorlijk vervallen waren en in een sloppenwijk thuishoorden en tot luxe appartementen gerenoveerde gebouwen voor de mensen met geld. Binnen 5 minuten wandelde je van een chaotische, volledig overbevolkte straat vol met gaten, loszittende tegels en troep naar de keurig aangeharkte, rijk aandoende straten rond een bankgebouw. De armoede was bijna overal zichtbaar en daarmee de onveiligheid voelbaar. Ik was in ieder geval blij onder leiding van een lokale gids en temidden van een grote groep te lopen.

Na deze Free Tour wilden we met de bus naar het Wits Art Museum en Origins Centre. We hadden de buslijnen grondig bestudeerd en meenden het beter te weten dat de kaartverkoper bij het busstation, waardoor we prompt op de verkeerde bus stappen. De buslijn was wel goed, maar die reed in een soort lus door de stad waardoor we na een aantal haltes weer bij ons uitgangspunt aankwamen. We bleven stoïcijns zitten en de bus reed daarna dan ook vrolijk met ons verder. Ergens halverwege bleef hij echter staan bij een halte en vroeg de buschauffeur aan ons (wij waren nog de enige in de bus) waar we heen wilden. Dat was hem te ver weg, en hij vroeg ons te wachten tot zijn vervanger er was. Hij was moe en stopte ermee. Eindelijk aangekomen in de buurt van het museum meenden we het verder wel te kunnen vinden maar liepen er straal voorbij, zodat onze wandeltocht nog verder werd uitgebreid. Het museum zelf viel wat tegen, dus gingen we gauw verder naar het Origins Centre. Daar wordt de bezoeker aan de hand van allerlei wetenschappelijk bewijsmateriaal ervan overtuigd dat de oorsprong van de mens in Afrika ligt, en de mensen zich daarna over de hele wereld hebben verspreid.

Daarna zat onze taak als toerist erop; het was inmiddels de hoogste tijd voor een drankje en een goede maaltijd. We hadden bij The Grillhouse gereserveerd, een restaurant dat zich erop beroemt bij de top 15 van ’s werelds beste grillrestaurants te horen. Hier borduurden we weer voort op het thema “sharing is caring”, zowel het voor- als het hoofdgerecht deelden we, ondanks dat de ober volhield dat alle gerechten op de kaart voor één persoon waren bedoeld. We lieten het ons goed smaken, vanaf morgen trekken we verder en gaan we richting Kruger Park, waar we vrijdag pas weer vertrekken. Een top 15 restaurant is daar zeker niet aanwezig.