Vrijdag 30 september 2016

Vanmorgen scheen de zon weer alleraardigst en het beloofde weer een mooie dag te worden. Niet super heet want het is hier net voorjaar maar toch wel rond de 20 graden, perfect dus.

Ondanks mijn goede voornemens liet ik het ook vandaag niet bij een continental breakfast, maar stonden er ineens toch 2 gebakken eieren, toast en gebakken champignons voor mijn neus. Gelukkig had ik net op tijd weten te melden het zonder bacon en worst te willen. Dat ik een stevig ontbijt die dag hard nodig zou hebben wist ik op dat moment nog niet.

Na het ontbijt reden we een klein stukje buiten het stadje, waar alle wijngaarden lagen. Bij La Motte zouden we ook een wandeling door en  langs de gaarden kunnen maken, iets wat je bij de wijnboeren in Frankrijk niet zo gauw mee zult maken. De bewaker van het landgoed had echter nog nooit van de wandeling gehoord (hij bleek daar nieuw te zijn) en wilde ons gewoon tegenhouden. Iedereen die ons, en met name Cees, een  beetje kent begrijpt natuurlijk dat hem dat niet gelukt is! Nadat hij de receptioniste had gebeld en ons verhaal had nagetrokken mochten we doorrijden en ons melden voor de tocht. Dat we ieder een fles water kregen uitgereikt  en we ons moesten afmelden zodra we weer terug waren had ons natuurlijk wel moeten waarschuwen maar in zalige onwetendheid gingen we op pad.

Het eerste stukje leidde ons vrij gemakkelijk langs en door de wijngaarden en bloemenvelden naar de heuvels achter het landgoed, maar toen werd het dus een ietsjepietsje lastiger. Flinke klauterpartijen, zowel omhoog als omlaag, en een enkele keer zelfs een speciaal voor deze wandeling aangelegde reling om je aan op te trekken en vast te houden is niet bepaald iets wat we hier verwacht hadden. En je kunt je uiteraard ook afvragen of het wel verstandig is om het te doen. Maar toen we dat punt hadden bereikt waren we al te ver met de wandeling om terug te keren, er zat niets anders op dan hem uit te lopen. We hadden wel verschrikkelijk mooie vergezichten en genoten ook van de exotische bloemen onderweg.

De wandeling zou ca. 2 uur moeten duren maar na ruim 2 ½ uur kwamen we ons stoffig en bezweet weer afmelden. Ondanks de inspanning toch heel erg genoten. Omdat ze op La Motte geen plaatsje op hun terras wilden vrijmaken zodat we daar een kopje koffie konden drinken om bij te komen reden we snel door naar Bosschendaal, waar we een rondleiding door de wijnkelder kregen, alles leerden over het maken van wijn en op hun grasveld in het zonnetje een wijnproeverij kregen.  Cees kreeg een luxe emmer naast zich om iedere slok uit te spugen, je ben de Bob of niet, maar ik liet het me goed smaken. Er werd ruim geschonken dus ik durf te stellen dat ik toch wel 2 glazen wijn op had.

Na nog wat rondzwervingen op dit landgoed, met een pot thee en een enorm stuk worteltaart in de farm deli om de gevolgen van alle alcohol te verdrijven, gingen we terug naar Maison Chablis, om even goed bij te komen en ons voor te bereiden op een diner in één van de fantastische restaurants hier, “Le Folliage”.

In dit restaurant is een enorme open keuken en als je eerste rang zit, zoals wij, kun je alles volgen wat daar gebeurt, van het doorgeven van de bestellingen tot de uitgifte van de borden. We genoten nog meer van deze show dan van het eten!