Maandag 3 oktober 2016

3 oktober 2016 - Cape Town, Zuid-Afrika

Vandaag een rondrit gemaakt over Southern Peninsula, van Kaapstad naar Kaap de Goede Hoop en langs de andere kant weer terug. Het was er in ieder geval schitterend weer voor. 

Zoals gewoonlijk wijkt Cees van de gebaande toeristische paden af en staat een bezoek aan de Table Mountain niet op het menu, maar wel de Signal Hill. Vanaf deze berg heb je een fantastisch uitzicht op zowel Kaapstap als op de Table Mountain, dus een uur lang in de rij voor de kabelbaan de Tafelberg op vonden we niet nodig.

Via de kustweg reden we naar  Hout Bay Harbour, en onderweg zagen we de fraaiste uitzichten over de kustlijn en de oceaan. Als we bij allemaal zouden stoppen moeten we er minstens nog een week vakantie aan vast plakken. Bij de haven van Hout Bay heerste nogal wat commotie; er bleek een zeehond gestrand te zijn. Het arme beest lag bijna bij het strand wat vreemd te spartelen en we hoorden dat hij gewond was.  De “sealman” was al onderweg. Net als op zoveel andere plaatsen ook hier weer veel handelaren die met “African made in China” hun kost proberen te verdienen.

Daarna kwam een spectaculair stukje van de tocht, de Chapman’s Peak Drive. De kustweg slingert hier vlak langs de kliffen; aan de ene kant van de weg gaat het klif steil omlaag en aan de andere kant torenen de rotsen hoog boven je uit. En aangezien de weg niet zo heel breed is ziet het er soms wel even eng uit. Gelukkig maar dat ik een goede chauffeur heb uitgekozen!

Na de Chapman’s Peak voerde de tocht even een stukje het binnenland in en leidde ons naar het Table Mountain National Park, waarin Kaap de Goede Hoop lag. We dachten dat het daar wel rustig zou zijn maar niets was minder waar; het was een gekkenhuis van touringcar bussen die met de gewone auto’s streden om een plaatsje op de parkeerplaats. Vanaf de parkeerplaats was het nog een flink stuk omhoog wandelen naar de Kaap. Omdat wel langs de hele route heel fraaie plaatjes konden schieten besloten we rechtsomkeer te maken en deze hype snel te verlaten. Iets verderop kwam ik tot de ontdekking dat het niet eens Kaap de Goede Hoop was, maar Cape Point, een uitzichtpunt met vuurtoren. We sloegen dan ook snel een zijweg in naar de echte Kaap de Goede Hoop, vreemd genoeg was die veel rustiger.

Maar het echte spektakel kwam pas toen we daarvan terug reden. Op de heenweg hadden we al een struisvogel ouderpaar aan de ene kant van de weg gezien met maar liefst 12 koters, die echter langs de andere kant liepen. Pa en ma liepen behoorlijk te blazen en zich op te winden en op de terugweg bleek dat ze het hele zaakje weer bij elkaar hadden weten te rapen. In plaats van zichzelf en hun nageslacht in veiligheid te brengen door van de weg af te gaan marcheerde het hele gezin langs de weg. Pa voorop, nijdig blazend en met de vleugels slaand als een auto te dichtbij kwam, daarna alle kuikens en ma als bezemwagen achteraan. Wat kunnen struisvogelmoeders spinnijdig kijken, daar moet je echt geen ruzie mee krijgen!

En voor wie het nog niet wist, ook in Afrika leven pinguins. Aan de westkust van het schiereiland is een hele kolonie zo’n beetje midden in Simon's Town. Ze hebben zich daar in de jaren 80 gevestigd en sindsdien probeert het stadje om te gaan met de wagonladingen toeristen die er iedere dag doorheen trekken. Ik vind het nog steeds erg vreemd, pinguins in het zand in plaats van op een ijsschots.

Inmiddels was het al behoorlijk laat geworden en waren de meeste Zuid Afrikaners onderweg naar huis. Enorme drukte op de weg dus! Omdat we ’s avonds een reservering hadden bij één van de beste restaurants van Cape Town en we die niet wilden missen besloten we de snelweg, waar iedereen ineens op leek te rijden, te verlaten en via diezelfde Chapman’s Peak Drive weer naar ons hotel te komen. Net op tijd om ons om te kleden en ons naar het restaurant te haasten.

De kritieken over het restaurant hadden inderdaad niets te veel gezegd. Fine dining in een geweldig Indiaas restaurant. We namen een uitgebreid 5 gangen menu, dat door de cadeautjes van de chef een 7 gangen menu werd en rolden pas tegen middernacht met een veel te volle maag ons bed in.

Foto’s